Środki finansowe lub wkład niepieniężny zabezpieczone przez beneficjenta, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowalnych i nie zostaną beneficjentowi przekazane w formie dofinansowania (różnica między kwotą wydatków kwalifikowanych a kwotą dofinansowania przekazaną beneficjentowi, zgodnie ze stopą dofinansowania dla projektu).

Ustawa określająca mechanizmy koordynacji realizacji programów operacyjnych wspófinansowanych z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Definiuje zasady wdrażania środków polityki spójności, podstawowe dokumenty temu służące oraz podmioty zaangażowane w ten proces. Określa także zadania i tryb współpracy między nimi. Dokument reguluje kwestie związane z rozliczeniami z Komisją Europejską i monitorowaniem efektów dotowanych z UE przedsięwzięć oraz te dotyczące kontroli, audytu, nieprawidłowości i korekt finansowych. Porządkuje zagadnienia dotyczące pomocy publicznej, zasady wdrażania instrumentów zwrotnych oraz system wyboru projektów i procedurę odwoławczą. Uwzględnia także nowe zasady realizacji polityki spójności 2014-2020 określone przepisami unijnymi, w tym: przeniesienie z poziomu Komisji Europejskiej na poziom państwa członkowskiego kompetencji w zakresie oceny zgodności systemów zarządzania i kontroli programów z wymogami unijnym (proces desygnacji instytucji, którym powierzono funkcje w procesie realizacji programu); wprowadzenie instrumentu Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych (ZIT) oraz zasad funkcjonowania systemu teleinformatycznego wspierającego realizację programów operacyjnych.

To rodzaj kontraktu pomiędzy Polską a Unią Europejską. Określa, w jaki sposób będą m.in. wydatkowane fundusze w nowej perspektywie budżetowej obejmującej lata 2014-2020. W dokumencie zawarte są też cele, priorytety oraz podstawowe wskaźniki. Umowa wskazuje też zakres finansowania działań w ramach Polityki Spójności, Wspólnej Polityki Rolnej oraz Wspólnej Polityki Rybołówstwa, układ programów operacyjnych oraz zarys systemu ich finansowania i wdrażania.

Nazywany również GIS (Geographic Information System) to system pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania danych zawierających informacje przestrzenne oraz towarzyszące im informacje opisowe o obiektach wyróżnionych w części przestrzeni objętej działaniem systemu. Podstawowym elementem systemu informacji przestrzennej jest baza danych zawierająca informacje (przestrzenne i opisowe) o obiektach świata rzeczywistego reprezentowanych w systemie.

Dokument strategiczny określający sposoby postępowania w celu realizacji wspólnie ustalonych celów, będący kierunkowym wsparciem dla władz regionu, odpowiadającym na wyzwania, które stoją przed województwem opolskim do 2020 roku.

Główna strategia rozwojowa w średnim horyzoncie czasowym. Wskazuje strategiczne zadania państwa, których podjęcie w perspektywie najbliższych lat jest niezbędne, by wzmocnić procesy rozwojowe (wraz z szacunkowymi wielkościami potrzebnych środków finansowych). Stanowi punkt odniesienia dla innych programów i nadaje priorytet działaniom, jakie będą podejmowane w latach, których dotyczy. Obecnie obowiązującym dokumentem jest Strategia Rozwoju Kraju 2020. Jest ona kontynuacją Strategii Rozwoju Kraju 2007-15.

Program rozwoju społeczno-gospodarczego Unii Europejskiej, który zastąpił Strategię Lizbońską. Wskazuje, gdzie UE powinna się znaleźć w 2020 roku. I tak, wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 20-64 lat powinien wynosić 75 proc.; na inwestycje w B+R należy przeznaczyć 3 proc. PKB Unii; należy osiągnąć cele „20/20/20” w zakresie klimatu i energii (o 20 proc. ograniczyć emisję gazów, o 20 proc. zwiększyć udział oze i efektywność energetyczną); liczbę osób przedwcześnie kończących naukę trzeba ograniczyć do 10 proc., a co najmniej 40 proc. młodych ludzi powinno zdobyć wyższe wykształcenie; liczbę osób zagrożonych ubóstwem należy zmniejszyć o 20 mln.

Centralny system teleinformatyczny wspierający realizację programów operacyjnych poprzez:

• bieżący proces zarządzania, monitorowania i oceny programów współfinansowanych z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności,
• gromadzenie i przechowywanie danych,
• umożliwienie Beneficjentom rozliczania realizowanych przez nich projektów z wykorzystaniem dedykowanej funkcjonalności – Aplikacji obsługi wniosków o płatność w ramach SL 2014.

Program przygotowany przez Unię Europejską mający za zadanie rozbudowę i modernizację sieci europejskiej infrastruktury głównych linii spinających kontynent europejski. Sieci transeuropejskie obejmują 3 obszary: Transeuropejskie Sieci Transportowe (TEN-T), Transeuropejskie Sieci Energetyczne (TEN-E), Transeuropejskie Sieci Telekomunikacyjne (eTEN).

Rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.

Środki w wysokości 6 proc. ogólnej sumy przyznanej danemu krajowi członkowskiemu (regionowi) z funduszy europejskich na początku okresu programowania. Służą do finansowego wspierania tych dokumentów programowych, które w oparciu o standardowy zestaw wskaźników, uzgodnionych wcześniej pomiędzy Komisją Europejską a danym krajem członkowskim (regionem), wykazują najlepsze wyniki, jeśli chodzi o stopień osiągnięcia zakładanych celów, jakość zarządzania oraz postępy finansowe.

Strategiczny dokument horyzontalny zawierający uzgodnione społecznie: wizję, wyzwania i cele rozwoju innowacyjności regionu. Strategia określa kierunki polityki innowacyjnej i sposoby budowy regionalnej infrastruktury wspomagającej innowacyjność.

Zwrot przez Komisję Europejską wydatków realizowanych w ramach pomocy – po ich poświadczeniu przez instytucję płatniczą. Refundacja wydatków dokonywana jest w postaci płatności okresowych lub salda końcowego.

Środki finansowe pochodzące z budżetu państwa oraz państwowych funduszy celowych, środki budżetów jednostek samorządu terytorialnego, środki innych jednostek sektora finansów publicznych, a także inne środki jednostek oraz form organizacyjno-prawnych sektora finansów publicznych.

Usługi rynku pracy świadczone na rzecz pracownika znajdującego się w okresie wypowiedzenia umowy o pracę/stosunku służbowego, zagrożonego zwolnieniem lub zwolnionego z przyczyn dotyczących zakładu pracy w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy przed przystąpieniem do projektu. Outplacement może obejmować w szczególności: poradnictwo zawodowe i psychologiczne, pomoc w znalezieniu nowego miejsca pracy, finansowanie szkoleń i kursów przekwalifikowujących, kursów doszkalających, środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Określa zakres działań, typy projektów, wielkość środków finansowych niezbędnych do realizacji określonego celu oraz osiągnięcia zakładanych rezultatów.